Van maart tot en met eind mei te zien:
Geir Nustad presenteert zijn vermomde glazen objecten, uitzonderlijke organische objecten waarvan het verrassende interieur contrasteert met de niet-glasachtige huid.
Nustad, die op zesjarige leeftijd met zijn vader een glasatelier bezocht, raakte zo gehypnotiseerd door het ambacht van glasblazen dat hij meteen zei: "Ik wil glasblazer worden." Jaren later kwam het uit. De laatste 15 jaar heeft hij gepassioneerd gewerkt om het gedrag en de mogelijkheden van het magische materiaal glas te begrijpen, de laatste 10 jaar ontwikkelt hij zijn eigen recepten om het oppervlak van het glas te veranderen.
Nustad is nog steeds een van de weinige glaskunstenaars die het materiaal op deze manier weet te verhullen. Hij trotseert constant de mogelijkheden, zoekt de grenzen op van wat mogelijk is, zoals bij de delicate en extreme vormen van Waves.
Kunstplaats Vijfheerenlanden is tevens een galerie waarin hedendaagse kunstenaars een podium krijgen om hun werk te exposeren.
Neem contact op als je interesse hebt.
Ook mijn eigen werk zal hier met enige regelmaat geëxposeerd worden.
Kunst kan worden aangekocht maar ook worden gehuurd.
Narcís Serinyà Gonzalez,
geboren op 6 April 1944 in Barcelona.
Zoon van kledingpatroon tekenaar Siset Serinyà Sayol en
moeder Maria Luz Gonzalez Villar.
In 1954 werd zijn broer Juan geboren. Narcís groeide tot zijn 16de jaar op in
Barcelona.
Tijdens het regime van generaal Franco vertrok het gezin naar Venezuela en vestigde zich in hoofdstad
Caracas. Op zijn 21ste kreeg Narcis heimwee naar zijn geboortestad en besloot zelfstandig terug te keren naar Barcelona. Hij bouwde hier een nieuw leven op en ging
studeren aan de Escuela de Bellas Artes.
In 1968 besloot hij samen met studiegenoten de Tarot Groep op te richten. Tarot was een groep die
gevormd werd door vier studenten van de kunstacademie waaronder Narcis. Gezamenlijk konden zij van elkaar leren en kennis delen. Zij gaven het kunstenaarsblad Tarot
uit. Het geld wat zij hiermee verdienden werd gebruikt voor het inkopen van materialen, het houden van exposities en promotie. Naast zijn passie voor schilderen was
Narcis een groot liefhebber van jazz muziek. Gedreven als hij was ging hij muziek studeren aan het conservatorium en leerde noten lezen. Drummen in een jazzband was
zijn droom. Hij wist als drummer uiteindelijk door te breken en speelde op meerdere festivals waaronder El Festival de Jazz van Sitges in Calatuña. Narcis ontmoette veel van zijn idolen uit de
Amerikaanse Jazz geschiedenis.
In 1973 trouwde Narcis met een Nederlandse vrouw. Uit dit huwelijk werden twee zoons geboren, Marcel en
Pablo. Rond 1975 startte Narcis met een selecte groep vrienden een reclamebureau wat resulteerde in een zeer succesvol bedrijf. In 1985
verruilde hij het zakenleven en deed hij afstand van de reclame om zich volledig richten op zijn passie, het schilderen van natuur en poëzie op canvasdoek.
Grote namen uit de Spaanse schilderkunst waaronder Joan Miro, Salvador Dali, Picasso en Antonie Tapies waren grootheden voor Narcis. Stuk voor stuk waren zij unieke personages
die hem inspiratie en weerspiegeling gaven op zijn artistieke en poëtische denkwijze. Narcis reisde veel door Japan, voor hem het land van de ongekende poëzie en
mystiek. Enkele schilderijen die hij maakte waren geïnspireerd door Aziatische landschappen. Narcis Serinya wist met zijn
doorzettingsvermogen in de schilderkunst gedurende 34 jaar lang een zeer breed scala aan exposities te geven in voornamelijk Frankrijk, Spanje en Nederland.
Narcis Serinya Gonzalez
KOOLSTOF.
Tekeningen van de kunstenaar Astrid van Rijn.
De tentoonstelling zal geopend worden door de schrijver Atte Jongstra.
Daarna bent u in de gelegenheid om het werk te bekijken onder
het genot van een hapje en een drankje en kennis te maken met
de kunstenaar.
Astrid van Rijn studeerde in 1993 af aan de Willem de Kooning Academie te
Rotterdam in de richting Autonome Kunst.
Van Rijn heeft zich de afgelopen jaren vooral bezig gehouden met tekenen
en fotografie. Twee kunstvormen die los van elkaar lijken te staan. Haar
wens was beide bij elkaar te brengen tot één geheel. Het leverde een
zoektocht op waaruit de reeks “Koolstof” is ontstaan.
Astrid fotografeert landschappen, die als bouwstenen fungeren voor het
creëren van een nieuwe biotoop, digitaal opgebouwd door het combineren
van haar talloze foto’s tot één afbeelding. Als er een interessant beeld is
ontstaan, wordt de foto op goede kwaliteit papier afdrukt om deze in haar
atelier te bewerken met Siberisch krijt, houtskool, inkt en conté.
Van Rijn dwingt de toeschouwer haar werk van dichtbij te bekijken , details
in zich op te nemen, rond te zwerven. ‘Koolstof’ een habitat waar leven en
dood, licht en donker, geluk en verdriet, schoonheid en lelijkheid samen gaan.
De tentoonstelling zal te zien zijn van 7 september tot en met 29 september.
Ze is vrij toegankelijk van donderdag tot en met zaterdag van
11.00 tot 16.30 uur.
Tevens geopend op zondag 15 september tijdens de Nationale Glas en
Kunstdagen.
Hommage aan Hestia Peek tot en met 13 oktober 2018
Tom van Campenhout
tekeningen van Leerdam
Leerdam getekend door het leven
Leerdam - Het leven van Leerdammers laat zich tekenen door hoe het stadje er uit ziet met z’n smalle straatjes, markante gebouwen, strakke gevels maar ook romantische oevers langs de Linge. Kunstenaar Tom van Campenhout tekende dit Leerdamse leven op met beelden die het schone van de glasstad naar boven halen en storende elementen negeren.
Dat resulteerde in enkele tientallen tekeningen van herkenbare huizen, straathoeken vol contrasten tussen licht en donker, groen gewas met weelderige structuren, en glinsterende waterpartijen. Zijn atelier, tevens galerie De Kunstplaats, hangt er momenteel vol mee. Met fotografische nauwgezetheid maar vanuit persoonlijk perspectief, tekent Van Campenhout in potlood, houtskool en Siberisch krijt wat hem boeit en hij dus wil laten zien, en laat weg wat het fraaie stadsbeeld stoort en er eigenlijk ook niet toe doet.
Door het ontbreken van leidingen over gevels, borden op iedere straathoek, slordig geparkeerde auto’s of achtergelaten fietsen, komen straatmeubilair, lantaarns, traliehekken en boogpoortjes des te meer tot hun recht. Zon, schaduw en strijklicht markeren oud plaveisel, doorleefde muren en grillige bomen die Leerdam maken tot wat het is: een stadje met stille getuigen van het leven zoals dat hier door allerlei pluimage werd en wordt geleefd.
Campenhouts tekeningen zijn momenteel te zien in De Kunstplaats aan Markt 7, open op donderdag, vrijdag en zaterdag. Van een aantal tekeningen zijn ansichtkaarten vervaardigd die tevens in het Tourist Information Office aan Kerkstraat 55 te zien en te koop zijn. Meer informatie via www.dekunstplaatsleerdam.nl.
Thomas Blok
In figuratieve landschappen en stadsgezichten zoekt Blok naar het contrast tussen de toevallige vormen van de natuur en de strakke lijnen van elementen die door mensen in het landschap zijn aangebracht. Hiervoor gebruikt hij acrylverf en houtskool. Bezoekers van de expositie kunnen worden getroffen door de weergave van het natuurlijke licht, dat bepalend is voor de bijzondere sfeer in het werk van Blok. Thomas Blok (1981, Breda) studeerde in 2007 af aan de Academie Minerva te Groningen in de richting Autonome Beeldende Kunst.
Sinds kort woont hij in Middelburg. Wie naar zijn werk kijkt, krijgt gemakkelijk een indruk van iemand die voortdurend onderweg is: een straat in Australië, een besneeuwd berglandschap in Oostenrijk, een verlaten station in het Groningse Zuidbroek. Met de landschappen van Blok is iets bijzonders aan de hand. Zonder uitzondering wordt de natuur doorkruist door spoorrails, een gondelbaan, een viaduct, of kabels in de lucht: allerlei menselijke elementen die in schilderslandschappen dikwijls worden weggelaten.
Zelf noemt Blok het een fascinatie, die al op jonge leeftijd begon – hij herinnert zich hoe hij als kind tijdens een autorit naar Duitsland graag keek naar de 'pittoreske telefoonpalen' die aan zijn raam voorbij gleden. Blok: 'De menselijke elementen die mij het meest fascineren zijn meestal niet met een esthetische bedoeling ontworpen maar meer op functie. Het zijn bijvoorbeeld hoogspanningsmasten, spoorlijnen inclusief bovenleidingen, viaducten'. Opvallend is dat er in het werk van Blok geen mensen aanwezig zijn: de gebouwen zijn leeg, de perrons liggen er verlaten bij. Zelfs zonder mensen is het werk van mensen overal aanwezig. Het contrast tussen de natuur en de door mensen gefabriceerde elementen in het werk van Blok wordt versterkt door zijn werkwijze. De levendige luchten en het natuurlijke licht worden uit de losse hand geschilderd, terwijl de menselijke bouwsels scherp en precies worden aangebracht, niet zelden met hulp van een liniaal. Om nog meer accent te leggen op de menselijke elementen in het grillige landschap maakt Blok graag gebruik van tegenlicht en silhouetten. Als bronnen van inspiratie noemt hij de romantische schilder William Turner, maar ook het Amerikaanse realisme van Edward Hopper. Het is mogelijk dat sommige bezoekers van de expositie zich afvragen wat Thomas Blok drijft om zijn prachtig verstilde landschappen te voorzien van hoogspanningsmasten. Blok: 'Ik vind het leuk als mensen door mijn werk anders gaan kijken naar alledaagse elementen in het landschap die vaak als storend worden ervaren. Dat ze merken dat er een keuze is: je hóéft het niet lelijk te vinden.'
Cornelis Vink
1966, Leiden) is een Nederlandse schilder en bioloog met een grote passie voor abstracte schilderkunst. Hoewel zijn huidig werk puur abstract is, kan het gezien worden als een representatie van het leven zelf. De energieke kleurenschema's die in zijn werk worden toegepast, weerspiegelen de geweldige chaos van de natuur; de orthogonale structuur van zijn schilderijen lijkt echter juist orde te brengen in de chaos. Deze 'orde' symboliseert de drang van de mens om zijn omgeving te organiseren en te controleren. Vink’s werk kan daarom gekenschetst worden als een creatieve zoektocht naar balans tussen natuur (of vrijheid) en 'controle'. Deze zoektocht is een fantastische en continue expeditie, waarbij in vrijwel elk schilderij nieuwe paden worden ontdekt.
Nu in de Kunstplaats tot 3 februari
Werk van de Amsterdamse kunstenares
Elize Lutz.
Mijn werkproces
De kracht van het spelen wil ik ondervinden en terugzien in mijn werk.
Dat werk gaat over een verborgen deel, het binnenste, uitvergroot naar intimiteit en kwetsbaarheid wat ieder op zijn eigen manier herkent.
Het is telkens een opnieuw beginnen, als bij een eerste ontmoeting.
Het is een aftasten van papier en hout, de structuur voelen, dit tegen het licht houden, de grootte accepteren.
Je laten leiden door toeval en uiteindelijk werken in verwondering.
De hardheid van het potlood uitdrukken en indrukken.
Duwen, prikken en kreuken in papier moet, tot het zijn kracht verliest en transformeert, zich vernieuwt.
Aannemen en invoelen van wat zich voordoet, meegaan in het proces, je verwonderen over ontstane imperfecties, deze uitvergroten en aanzetten.
Ruimte en tijd tot één samengevoegd als duur ervaren.
Niet denken aan wat het kan of moet worden, wachten, kijken en tijdens het werk je verliezen in een ritme, een structuur, uiteindelijk zien waarheen je stuurt.
Elize Lutz
Tekent en maakt papiertransformaties
Woont en werkt in Amsterdam
Rietveld Academie 2008-2012
